مکمل گلوکوزامین چیست و چه خصوصیاتی دارد؟ گونه های مکمل خوراکی گلوکوزامین | مجله سلامت یاثار
گلوکوزامین یک ماده طبیعی است که در مایع اطراف مفاصل یافت میشود. این ماده به طور طبیعی در استخوان حیوانات، مغز استخوان، صدف و قارچ موجود است. گلوکوزامین اثر خیلی باارزشی در ساخت و ساز غضروف‌ها بازی میکند و همواره به عنوان یک مکمل برای مردمی به کار می‌رود که از آرتریت ، به ویژه آرتروز رنج می‌برند. گلوکوزامین به ویژه گلوکوزامین سولفات، از پوسته سخت‌پوستان برداشته میشود و در مکمل‌های خوراکی قرار می‌گیرد. این ماده را می‌توان در آزمایشگاه نیز تولید کرد.
گلوکوزامین چیست؟
گلوکوزامین در اشکال متفاوتی موجود است. این اشکال جمله است از:
- گلوکوزامین سولفات
- گلوکوزامین هیدروکلراید
- N- استیل گلوکوزامین
اگرچه این سه ماده شبیه هم هستند، اما تاثیرات یکسانی بر روی جسم نخواهند داشت. زیادتر مطالعات انجام شده که پتانسیل این مواد بر روی تندرستی جسم را آزمایش کرده‌اند بر روی گلوکوزامین سولفات تمرکز داشته‌اند.مکمل‌های خوراکی شامل گلوکوزامین همواره شامل مواد دیگری همانند کندرویتین سولفات ، MSM یا غضروف کوسه هستند. اگرچه بعضی از مردم بر این باورند که این مواد قادراست برایشان سودمند باشد اما شواهد علمی برای تایید این موضوع وجود ندارد. موسسه ملی تندرستی(NIH) اضافه میکند که کرم‌های پوست شامل گلوکوزامین برای درد مفاصل قادراست سودمند باشد زیرا مواد دیگری در آن وجود دارد که فایده تسکین دهندگی دارند. شواهدی وجود ندارد که نشان دهد گلوکوزامین از طریق پوست قابل جذب است. موسسه ملی تندرستی همینطور بیان میکند که بعضی از محصولات شامل گلوکوزامین سولفات ، شامل موادی که بر روی برچسبشان نوشته شده است نیستند. ازمایش‌های انجام شده نشان می‌دهد که این محصولات محتوای گلوکوزامین ۰ تا ۱۰۰ درصد را دارند. در ازمایش‌های دیگر( وقتی که برچسب محصول ادعا می‌کرد شامل گلوکوزامین هدیروکلراید است) نمایان شد که این محصول شامل گلوکوزامین سولفات است.
چرا مردم از مکمل‌های گلوکوزامین مصرف می‌کنند؟
بر اساس مرکز ملی معالجه‌های جانشین و مکمل، مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که ۱۷.۷ درصد از بزرگسالان در آمریکا، گونهی مکمل های خوراکی را استفاده می‌کنند. از میان این مردم، ۱۹.۹ درصد از مکمل‌های گلوکوزامین مصرف می‌کنند. مکمل‌های شامل گلوکوزامین، یکی از موارد شایعی است که توسط مردم مبتلا به آرتروز ، مریضی التهابی روده (IBD) و کولیت اولسراتیو استفاده میشود.
آرتروز:
مطالعات علمی متفاوت نشان می‌دهد که مکمل‌های شامل گلوکوزامین امکان پذیر است به بیمارانی که مبتلا به آرتروز هستند یاری کند. مطالعات همینطور گرفتنه است که گلوکوزامین به درستی قادراست:
- دردهای وابسته با آرتروز را کم شدن دهد.
- عملکرد بیمارانی که درد بالایی در زانو یا باسن خود دارند را خوب شدن بقسمتد.
- سفتی را کم شدن دهد
- التهاب مفاصل را کم شدن دهد
- بعد از سه ماه استفاده و قطع آن، تسکین مداومی برای مریض تامین کند.
با اینحال، مطالعات متفاوت نشان می‌دهد که گلوکوزامین به همراه کندرویتین سولفات یاری قابل توجهی به تسکین دردهای آرتروز فراهم نمی‌کند. با این وجود در میان چد تن از بیماران مطالعه شده در این تحقیق، مردمی که درد متوسط تا شدید داشتند، تسکین قابل توجهی از این مواد به دست آورده اند.
در سال ۲۰۰۸، پژوهشگران مطالعه ۲ ساله ای را در آمریکا انجام دادند. نتایج نشان می‌دهد که گلوکوزامین و کندرویتین سولفات( همراه یکدیگر یا به تنهایی) در کم شدن روند خراب غضروف در ارتروز زانو نتایج مناسبتری نسبت به پلاسیبو نداشته است. با اینحال، مردمی که از شیوه پلاسیبو مصرف کرده اند روند خراب و از دست دادن غضروف کمتری را تجربه می‌کنند. زیادتر مطالعات نشان می‌دهد که اگر مبتلا به آرتروز هستید و علامت‌های شما متوسط تا شدید است، استفاده گلوکوزامین یا ترکیب گلوکوزامین به همراه کندرویتین سولفات قادراست سودمند باشد در غیر اینصورت این ماده مناسبتر از پلاسیبو نخواهد بود.
مولتیپل اسکلروزیس:
دانشمندان در دانشگاه کالفیرنیا گرفتنند که مکمل‌های شامل N- استیل گلوکوزامین جواب خود ایمنی مخرب که در این مریضی رخ می‌دهد را سرکوب میکند. پژوهشگران توضیح می‌دهند که N- استیل گلوکوزامین ازپرورش و عملکرد سلول‌های T غیر طبیعی پیشگیری میکند. پزشک Demetriouدر این باره می‌گوید: این مکمل مبتنی بر شکر، کاستی ژنتیکی را اصلاح میکند که سبب برانگیختن سلول‌ها برای حمله به جسم میشود. همین امر سبب شده است که این رویکرد برای معالجه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس سودمند باشد. این پژوهشگران از موش‌های آزمایشگاهی مبتلا به مریضی شبیه MS مصرف کردند. دانشمندان گرفتنند وقتی که موش‌هایی با ضعف در پاها از N- استیل گلوکوزامین مصرف می‌کردند،پرورش و عملکرد سلول‌های غیر طبیعی T متوقف می‌شد. یک تیم تحقیقاتی از دانشکده دکتری جفرسون گرفتنند که گلوکوزامین قادراست علامت‌های MS را به تاخیر بیندازد. آن‌ها گرفتنند که این ماده قادراست توانایی موش برای حرکت و پیاده روی را خوب شدن بقسمتد.
گلوکوزامین برای تقویت و مریضی‌های دیگری نیز مورد مصرف قرار می‌گیرد. با اینحال، مطالعات متفاوت نشان می‌دهد که این ماده برای معالجه بعضی از مریضی‌ها سودمند نیست و حتی قادراست تقویت را بدتر کند. از فهرست پایین تنها موردی که مطالعه مثبت در مورد نتایج حاصل از گلوکوزامین وجود دارد ،معالجه مسائل مفصل گیجگاهی است:
- اسیب‌های ورزشی: بر اساس مطالعات انجام شده، تا به امروز هیچ شواهدی برای پشتیبانی یا رد تاثیر این ماده در اسیب‌های ورشی وجود ندارد.
- کمر درد مزمن: مطالعه منتشر شده در BMJ نشان می‌دهد که مزایای گلوکوزامین برای کم شدن کمر درد به دلیل کیفیت پایین مطالعات موجود، قابل اثبات نیست.
- مسائل مفصل گیجگاهی: مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که گلوکوزامین و ایبوپروفن میزان درد در بیماران مبتلا به مسائل مفصل گیجگاهی را کم شدن می‌دهد. در زیرگروه مطالعه شده ، گلوکوزامین اثر خیلی بزرگی بر روی کم شدن درد تولید شده در طول عملکرد و فعالیت های متفاوت داشته است.
- نارسایی سیاهرگی: مطالعه علمی در مورد پیشنهاد یا رد استفاده گلوکوزامین برای نارسایی سیاهرگی وجود ندارد.
- آلرژی: اگرچه زیادتر مردم برای پیشگیری ازآلرژی از گلوکوزامین مصرف می‌کنند اما مطالعات متفاوت در مورد واکنش‌های آلرژیک احتمالی آن برای بعضی از مردم به ویژه مردمی که به سخت پوستان حساسیت دارند اخطار داده است. مایوکلینیک اخطار داده است که گلوکوزامین ساخته شده از سخت پوستان،قادراست برای بعضی از مردم حساسیت زا باشد.
- اسم: در حقیقت مطالعات انجام شده اخطار داده است که استفاده گلوکوزامین بایست در بیماران مبتلا به اسم با احتیاط استفاده شود.
بی قراری‌های ایمنی:
بر اساس مطالعه موسسه ملی تندرستی، گلوکوزامین اگر به درستی استفاده شود برای بزرگسالان بی ریسک خواهد بود. NIH می‌افزاید که بعضی از پیامد جانبی خفیف که شامل موارد زیر است امکان پذیر است بعد از استفاده گلوکوزامین ایجاد گردد:
- خواب آلودگی
- واکنش‌های پوستی
- سردرد
بارداری و شیردهی: هیچ کس در مورد امن بودن یا نبودن این ماده در خانم ها باردار یا شیرده اطلاعی ندارد. تا به امروز، مطالعات علمی انجام شده نتایج یکسانی به دست نیاورده است. به همین خاطر پیشنهاد میشود خانم ها در طول دوران بارداری یا شیردهی از گلوکوزامین مصرف نکنند.
آسم: مجلات دکتری متعدد اخطار داده اند که گلوکوزامین امکان پذیر است سبب ایجاد حملات آسم در این مردم شود. گزارشی آسم را به استفاده گلوکوزامین وابسته دانسته است.
دیابت: بعضی از مطالعات اولیه نشان می‌دهد که گلوکوزامین قادراست میزان گلوکز خون را در مردم مبتلا به دیابت بالا ببرد. بعضی از مطالعات نیز نتیجه معکوسی داشته است. این موضوع نشان می‌دهد که گلوکوزامین به احتمال بیشتر بر روی میزان قند خون در بیماران دیابتی اثر ندارد.
حساسیت به صدف: بعضی از محصولات شامل گلوکوزامین از پوسته صدف ساخته می‌شوند. مردمی که به صدف حساسیت دارند بایست در مورد استفاده آن محتاط باشند. با اینحال موسسه ملی تندرستی معتقد است که واکنش‌های آلرژیک بعد از استفاده گلوکوزامین در این مردم مشاهده نشده است.
نظر های خودتون را برای یاثار قرار دهید ما نظر های شما رو خوانده و به شما پاسخ خواهیم داد
